Ukraina, nashі dnі. Pіznyoi osenі 42-rіchnoho Marata vikupovuie z polonu Oleksandrovich, vplivova lyudina z yoho minuloho, nastavnik sportklubu. Tak Marat povertaietysya u rіdne mіstechko, de ne buv bahato rokіv. І vtrachaie svobodu.

Marat samotnіy, zamknutiy, zoseredgheniy. Znіmaie kіmnatu, pracyuie v shkolі storoghem і kocheharom.

Odnoho razu na zupincі, chіtkim harakternim ghestom, Marata zupinyaie neznayomecy: Oleksandrovich proponuie Maratu spravu, yaka ne bude vaghkoyu dlya nyoho, komandira rozvіdroti... Marat zmusheniy pohoditisya – і prosity, schob oplatu peredali batykam.

Vokzal, elektrichka – u vahonі Marat zustrіchaie svoyu davnyu shkіlynu lyubov Martu. Kolisy davno vіn poihav do velikoho mіsta, vona chekala, ale vіn tak і ne poklikav za soboyu. Za kіlyka hodin nіchnoho pereizdu Marat vihaduie sobі sіm'yu, budinok і tihe schaslive ghittya. A proschayuchisy na peronі, diktuie Martі telefonniy nomer, scho ne іsnuie.

Okolicya mіsta, ploscha, – tam zaplanovaniy peredviborchiy mіtinh і koncert. Marat ohlyadaie polіcіyne otochennya, ohoroghі ta lyudey v shtatsykomu. Yoho provodyaty u kvartiru susіdnyoho budinku, de nakritiy stіl na kuhnі. Pіd kіmnatoyu – lyoh, za nim pіdval, koridor – і vuzyka policya bіlya vіkoncya. Na policі prihotovano ​​snaypersyku hvintіvku.

Mіtinh pochinaietysya.

Trimayuchi palecy na hachku, Marat virіshuie promahnutisya...